การใช้ถุงกระดาษคราฟท์เบื้องต้น

การประยุกต์ใช้ในช่วงต้นของ ถุงกระดาษคราฟท์ สามารถย้อนกลับไปในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ด้วยความเร่งของการปฏิวัติอุตสาหกรรมและการขยายตัวของการค้าโลก ถุงกระดาษคราฟท์ที่เก่าแก่ที่สุดมีบทบาทในด้านอาหาร เกษตรกรรม และอุตสาหกรรมเป็นหลัก โดยอาศัยความแข็งแรงและความทนทานที่ดี ในระหว่างขั้นตอนนี้ ถุงกระดาษคราฟท์ค่อยๆ พัฒนาจากวัสดุบรรจุภัณฑ์กระดาษที่เกิดขึ้นใหม่มาเป็นโซลูชันบรรจุภัณฑ์อเนกประสงค์สำหรับอุตสาหกรรมและเชิงพาณิชย์ ซึ่งวางรากฐานสำหรับการใช้งานขนาดใหญ่ในภายหลัง
ความเป็นมาและข้อดีเบื้องต้นของกระดาษคราฟท์
การประดิษฐ์กระดาษคราฟท์เสร็จสิ้นโดยนักเคมีชาวเยอรมัน คาร์ล เอฟ. ดาห์ล ในปี พ.ศ. 2422 กระบวนการกระดาษคราฟท์ที่เขาประดิษฐ์ขึ้น หรือที่เรียกว่า "กระบวนการซัลเฟต" ได้ปรับปรุงความแข็งแรงและความต้านทานการฉีกขาดของกระดาษอย่างมาก วิธีทำกระดาษแบบดั้งเดิม โดยเฉพาะเยื่อกระดาษที่เป็นกรด จะทำลายเซลลูโลสในเส้นใยได้ง่าย ในขณะที่กระบวนการซัลเฟตจะกำจัดลิกนินในไม้ได้อย่างมีประสิทธิภาพผ่านการบำบัดทางเคมี โดยคงสายโซ่เซลลูโลสที่ยาวขึ้น ทำให้กระดาษไม่เพียงแต่ทนทานมากขึ้นเท่านั้น แต่ยังมีคุณสมบัติเชิงกลที่ดีอีกด้วย .
การใช้งานเบื้องต้นในบรรจุภัณฑ์อาหาร
การใช้ถุงกระดาษคราฟท์ในบรรจุภัณฑ์อาหารเป็นหนึ่งในแรงผลักดันสำคัญของการพัฒนาในช่วงแรก ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 ถุงกระดาษคราฟท์ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในการบรรจุแป้ง ธัญพืช น้ำตาล และอาหารปริมาณมากอื่นๆ สินค้าเหล่านี้มักจะต้องใช้วัสดุบรรจุภัณฑ์ที่แข็งแรงกว่าเพื่อรับมือกับความท้าทายที่อาจเกิดขึ้นระหว่างการขนส่งและการจัดเก็บ
ถุงแป้ง: แป้งเป็นอาหารพื้นฐานที่สำคัญอย่างหนึ่งในขณะนั้น และมักจะขายในปริมาณมาก ถุงกระดาษคราฟท์ถูกนำมาใช้แทนถุงผ้าและกระสอบในยุคแรกๆ เนื่องจากมีความทนทานและระบายอากาศได้ดี ถุงกระดาษคราฟท์ไม่เพียงแต่สามารถรับน้ำหนักแป้งได้อย่างมีประสิทธิภาพ แต่ยังป้องกันแป้งจากความชื้นได้ในระดับหนึ่งอีกด้วย
การเก็บรักษาเมล็ดพืชและเมล็ดพืช: ถุงกระดาษคราฟท์มีบทบาทสำคัญในการบรรจุและการขนส่งเมล็ดธัญพืช โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อขนส่งในระยะทางไกล ถุงกระดาษมีความคุ้มค่าและเบากว่ากระสอบหรือกล่องไม้แบบดั้งเดิม ความแข็งแรงของกระดาษคราฟท์ช่วยให้ทนต่อแรงตึงได้มากขึ้น ลดความเสี่ยงต่อความเสียหายของบรรจุภัณฑ์