ประวัติความเป็นมาของถุงกระดาษคราฟท์

ในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 เมื่ออุตสาหกรรมค้าปลีกขนาดใหญ่ยังไม่เกิดขึ้น ผู้คนมักจะซื้อสิ่งของจำเป็นในชีวิตประจำวันในร้านขายของชำใกล้กับที่ทำงานหรือที่อยู่อาศัย ของใช้ประจำวันเหล่านั้นบรรจุในถังไม้ ถุงผ้า หรือกล่องไม้ และหลังจากขนส่งไปยังร้านขายของชำเป็นกลุ่มๆ แล้ว จะขายของให้ผู้บริโภคเป็นชิ้นๆ ได้อย่างไรเป็นเรื่องที่น่าปวดหัว ผู้คนสามารถออกไปช้อปปิ้งได้โดยใช้ตะกร้าหรือกระสอบทำเองเท่านั้น ในขณะนั้นวัตถุดิบสำหรับทำกระดาษยังคงเป็นเส้นใยปอกระเจาและหัวลินินเก่าซึ่งมีคุณภาพไม่ดีและมีปริมาณน้อยจนไม่สามารถตอบสนองความต้องการในการพิมพ์หนังสือพิมพ์ได้ ประมาณปี ค.ศ. 1844 ฟรีดริช โคห์เลอร์ ชาวเยอรมัน คิดค้นการผลิตกระดาษจากเยื่อไม้ ซึ่งส่งเสริมการพัฒนาอุตสาหกรรมกระดาษเป็นอย่างมาก และก่อให้เกิดถุงกระดาษเชิงพาณิชย์ใบแรกในประวัติศาสตร์ทางอ้อม ในปี ค.ศ. 1852 นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน ฟรานซิส วอลเลอร์ ได้ประดิษฐ์เครื่องทำถุงกระดาษเครื่องแรก ซึ่งต่อมาได้รับการส่งเสริมในฝรั่งเศส อังกฤษ และประเทศอื่นๆ ในยุโรป ต่อมาการกำเนิดของถุงกระดาษไม้อัดและความก้าวหน้าของเทคโนโลยีการเย็บถุงกระดาษทำให้ถุงผ้าฝ้ายที่ใช้ในการขนส่งสินค้าเทกองในอดีตถูกแทนที่ด้วยถุงกระดาษ

และเมื่อพูดถึงถุงกระดาษคราฟท์สำหรับการช้อปปิ้งใบแรก ก็ถือกำเนิดขึ้นที่เมืองเซนต์พอล รัฐมินนิโซตา สหรัฐอเมริกา เมื่อปี พ.ศ. 2451 Walter Duvina พ่อค้าของชำในท้องถิ่นเริ่มมองหาวิธีที่จะทำให้ผู้บริโภคซื้อมากขึ้นในคราวเดียวเพื่อส่งเสริม ฝ่ายขาย. ตามข้อมูลของ Duvina ควรเป็นกระเป๋าสำเร็จรูปที่มีราคาถูกและใช้งานง่าย และสามารถรับน้ำหนักได้อย่างน้อยประมาณ 75 ปอนด์ หลังจากการลองผิดลองถูกมามาก เขาก็ล็อกเนื้อสัมผัสของถุงไว้บนกระดาษคราฟท์เพราะถูกบดจากต้นสนด้วยเส้นใยไม้ยาวและบำบัดด้วยโซดาไฟอ่อนและสารเคมีซัลไฟด์ในระหว่างกระบวนการปรุง ทำให้ความแข็งแรงเดิมของเส้นใยไม้น้อยลง เสียหาย ดังนั้นกระดาษขั้นสุดท้ายที่ผลิตจึงมีการเชื่อมต่อที่แน่นหนาระหว่างเส้นใย และกระดาษมีความทนทานและสามารถทนต่อแรงตึงและแรงกดได้มากขึ้นโดยไม่แตกหัก สี่ปีต่อมา ถุงกระดาษคราฟท์ใบแรกสำหรับการช้อปปิ้งถือกำเนิดขึ้น มีก้นเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าและมีปริมาตรมากกว่าถุงกระดาษก้นวีแบบดั้งเดิม เชือกจะวิ่งผ่านด้านล่างและทั้งสองด้านเพื่อเพิ่มความสามารถในการรับน้ำหนัก และสร้างห่วงดึงสองห่วงที่ปลายด้านบนของถุงกระดาษเพื่อให้คนถือ Duvina ตั้งชื่อถุงช้อปปิ้งนี้ตามตัวเขาเองและได้ยื่นขอรับสิทธิบัตรในปี 1915 ในเวลานี้ ปริมาณการขายถุงช้อปปิ้งนี้ต่อปีเกิน 100 ล้านชิ้น